CurcunaForum.Org - camdan kalp

Adam çok güçlüydü..
Gücünü kadında kullanamayacak kadar da güçsüz..
Adam kadını seviyordu,kimseyi ve hiçbir şeyi sevmediği ve sevemeyeceği kadar çok
Belki bu yüzden kırılgan bir cammış gibi koruyordu kadını
Belki bu yüzden diğer her şeyi kırıyordu umarsız ve acımasızca
Ve belki bu yüzden yüzü çizgilerin kesiştiği bir kristal;
Gözleri cam kırıkları dolu parlak bir elmastı
Ağlasa gözlerinden cam kırıkları düşecek
Belki kanatacaktı gözlerini…
Adam çok seviyordu kadını
Kadının onu sevip sevmediğini düşünmeden
Camdan iki heykel gibi yan yana olmak isterdi hep
Kadın bir balerin gibi dönsün çevresinde
Ve kendisinin elleri hep kadının ellerinde..
Adam camdan bir küre düşlerdi hep
Kendilerini saracak,koruyacak..
İçinde kar taneleri,üşütmeyecek,üşümeyecek
Kadın hep ellerinde hep çevresinde,yüzünde hep mutlu bir gülümseyiş…
Adamın camdan düşleri vardı
Ateşlerle pişmiş,şekillenmiş bir aşkı…
Ellerinden kayıp gittiğinde camdan balerin
Elleri havada kaldı adamın
Üşüten karlar yağdı saçlarına
Kristal küre kıpkırmızı..
Camdan gözyaşları döktü adam,gözlerini kanatan
Öyle çok ağladı ki gözleri
Kalbi paramparça cam kürenin içinde yere yığılıverdi.
Adamın camdan bir mezarı vardı artık,üstüne kar taneleri yağan..
alıntı